این تپه در روستای زیویه، حدود 55 کیلومتری جنوب شرقی شهر سقز واقع و از محوطه بسیار وسیعی برخوردار است.
نخستین کاوش توسط ایوب ربنو در سال 1325 شمسی بوده .
اشیای منحصر به فردی از یک تابوت برنزی که از شاهکارهای فلزکاری و سفال گری محسوب می شود. قلعه ای که به اقوام ماد و ماننایی تعلق داشت، در حدود 2700 سال پیش ساخته شده است.
در سال 1354 شمسی اولین فصل کاوش های علمی باستان شناسی در این تپه آغاز شد و تا سال 1380 ادامه یافت. طی چند فصل کاوش، نتایج قابل توجهی در زمینه شناخت وضعیت معماری آن به دست آمد. اشیای به دست آمده دراین کاوش ها: قطعات عاج منقوش بود که نقوش حیوانی و صحنه شکار اساطیر روی آن ها حک شده و از ارزش ویژه ای برخوردار است. اهمیت این قطعات به حدی است که از روی دو نمونه از آنها، نقش برجسته آبیدر سنندج، طراحی، بزرگ نمایی و ساخته شد.
برای احداث قلعه زیویه، استادکاران با بهره گیری از خشت خام، سنگ و چوب قلعه ای در نهایت استحکام بنا نهادند. پی ها و پایه ستون ها از سنگ ساخته شده است. کف تالار با خشت خام به صورت شطرنجی مفروش شده است. در کاوش های سال 1380 ، نمونه هایی از غله در کف انبارها که هر یک بیش از 8 متر عمق داشت، به دست آمد .